transcenda
transcend/a (Z)
- [FILOZOFIO] Karakterizanta, rilate al iu estulo aŭ estularo, ĉion, kio estas klarigebla nur per la efiko de ekstera, supera agado, sekve ĉion, kio estas trans ĉia ebla sperto aŭ scio.
imanenta.
- [FILOZOFIO] Transmonda, superreala: Dio estas transcenda estaĵo.
- (f) Morale aŭ intelekte eminentega.
- [MATEMATIKO] (pp nombroj) Ne algebra: π kaj e estas transcendaj nombroj.
transcendi (tr)
Transpasi iun regionon de la sciado: tiaj spertoj transcendas nian racion.
Iel rilatitaj:
algebrx
idealx