tino

tin/o


Portebla, senkovrila, ligna kuvo en formo de duonbarelo: en tiu angulo staris tino por akvo (Z); lesivtino; la tino kun butero (Z) (en butiko); la premejoj estas plenaj kaj la tinoj tropleniĝis (X).
barelo, trogo.
  • tineto
    Speco de ligna sitelo: (f) malsaĝa tineto! diris la plumo al la inkujo (Z).
  • tinisto
    Laboristo, kiu elfaras tinojn.

    tinx

    Iel rilatitaj:

    barelx telerx