tenuro
tenur/o
[HISTORIO] Unu el la tri formoj de Mezepoka proprieto: bieno, kies fruktuzo estas koncedita al servutulo aŭ farmanto kaj kiu estas ŝarĝita per feŭdaj impostoj.
alodo, feŭdo. tenurano
Tiu, kiu prilaboras tenuron.
vasalo.
Iel rilatitaj:
alodx