tenuro

tenur/o


[HISTORIO] Unu el la tri formoj de Mezepoka proprieto: bieno, kies fruktuzo estas koncedita al servutulo aŭ farmanto kaj kiu estas ŝarĝita per feŭdaj impostoj.
alodo, feŭdo.
  • tenurano
    Tiu, kiu prilaboras tenuron.
    vasalo.

    Iel rilatitaj:

    alodx