stumbli

Irante, preskaŭ fali pro malbona meto de la piedo sur la grundon, kaŭzita de obstaklo, glito ks: li stumblis sur stumpo de radiko.

(f) Senkonscie fari malgravajn erarojn: stumbli pri la datoj; mi ĉiam stumblas ĉe tiu silabo.

stumblo

Ago de tiu, kiu stumblas: zorge evitu la stumblojn pro la stato de via spino.
mispaŝo.

[BELETRO] Poezie licenco, per kiu tri trokeoj estas anstataŭitaj de du amfibrakoj.