solfeĝo

solfeĝ/o


[MUZIKO] Sistemo, kiu asocias ĉiun tonon de la gamo kun aparta silabo (do, re, mi, fa, sol, la, si), por ebligi pli facilan ekzerciĝon de la voĉo al kantado kaj por helpi en la trejnado de la orelo.
  • relativa solfeĝo
    Solfeĝo, en kiu do estas ĉiam la toniko.
  • absoluta solfeĝo
    Solfeĝo (t.n. itala-franca), en kiu la silaboj montras absolutan tonon, (ekz. la por A, si por B ktp).
  • solfeĝi (tr)
    Kanti, citante la silabajn nomojn de la tonoj.

    solfeĝx

    Iel rilatitaj:

    b d do