sceptro

*sceptr/o

  1. Komanda bastono, plejofte el multekosta materialo kaj kun ornamoj, simbolo de la reĝeco: la reĝo etendis al Ester la oran sceptron kaj Ester ektuŝis la pinton de la sceptro (X); (f) vi disbatos ilin per fera sceptro (X).
  1. (f) La reĝa potenco mem: Margareto unuigis la Skandinavajn regnojn sub unu sceptro (Z). [VIDU] krono.

Iel rilatitaj:

bastonx