santalo

santal/o (1)


[BOTANIKO] G. (Santalum el santalacoj) de duonparazitaj arboj kun daŭremaj, ĝenerale kontraŭe duopaj folioj kaj kun floroj en akselaj aŭ apeksaj panikloj; ĉ. 25 sp-oj hejmaj de Hindio kaj Malajzio ĝis Aŭstralio kaj Havaĵo, i.a.
  • blanka santalo
    (S. album) el Hindio, kun malmola, ne putrema ligno (blanka santalligno) utiligata por luksaj varoj, ekz. lignoskulptaĵoj, kaj por ekstrakti esencon uzatan farmacie kaj por parfumoj. [VIDU] santalino, santalolo.

    santalx

    Iel rilatitaj:

    lignx