predikato

*predikat/o

  1. [LINGVOSCIENCO] La esenca funkcio en frazo, kaj la frazelemento, kiu ĝin esprimas; en la frazoj 'pluvas', 'li sidigiŝ, 'ŝi ŝajnas juna', 'for la neŭtralismon', la frazelementoj 'pluvas, sidigiŝ, ŝajnas juna', ' (sk. ĵetu) for' estas predikatoj; en E. la predikato estas ordinare verbo.
  1. [FILOZOFIO] [MATEMATIKO] [KOMPUTIKO] Eco aŭ karakterizaĵo, kiun oni povas aserti pri iu(j) afero(j): predikatkalkulo.
    propozicio, kvantizanto.
  • predikata
    Havanta la econ de predikato: en E. ekzistas nur kvin predikataj morfemoj: as, is, os, u, us.

    Iel rilatitaj:

    adjektx ke