pinio
*pini/o
[BOTANIKO] Sp. de pino (Pinus pinea) el la Mediteranea regiono, arbo kun unue globa, poste platsupra branĉaro, kun ruĝe bruna ŝelo, kun duopaj, 10-18 cm longaj pingloj, kun glob- aŭ ovo-formaj konusoj kaj kun semoj el ligneciginta ŝelo kaj manĝebla kerno; ofte kultivata por la semkerno uzata i.a. en kukpreparado.
Iel rilatitaj:
arbx