parcelo

parcel/o (Z)

  1. Difinita parto de kampo, arbaro ks: dek parceloj da vinberĝardeno (X).
  1. Terpeco, kiu estas apartigita de bieno, por esti prizorgata kiel memstara terposedaĵo.
  • eksperimenta parcelo
    Parcelo uzata en parto de tia eksperimento, kiu estas bazita sur observado de plantoj en (ordinare) pluraj parceloj.
  • parceligi
    Dividi terareon en parcelojn.
  • parcelisto
    Posedanto de parcelo 2, bienetisto.
  • reparceligado = komasacio.

    Iel rilatitaj:

    agrikulturx kampx