paniko¹
panik/o¹ (2)
Subita, kolektiva teruro, ofte sen sufiĉa kaŭzo:
la unua vido de la oceana tajdo ĵetis panikon en la romanan armeon; la paniko kaptis eĉ la ĉefan kolonon (B).
paniki
(tr)
Trafi per paniko.
panik/o² = panico
.
Iel rilatitaj:
timx