paniko¹

panik/o¹ (2)

Subita, kolektiva teruro, ofte sen sufiĉa kaŭzo: la unua vido de la oceana tajdo ĵetis panikon en la romanan armeon; la paniko kaptis eĉ la ĉefan kolonon (B).
  • paniki (tr)
    Trafi per paniko.
  • panik/o² = panico.

    Iel rilatitaj:

    timx