ovacio

ovaci/o (1)

  1. [HISTORIO] ĉe la antikvaj Romanoj, ceremonio malpli solena ol triumfo.
  1. Honora entuziasma amasa akcepto al iu: la konstantaj ovacioj, kiujn oni tie faras al mi, estas tre malagrablaj por mi persone (Z).
  • ovacii (tr)
    Fari al iu ovacion: ovacii stelulinon.

    ovacix

    Iel rilatitaj:

    aklamx kongresx