neŭtrala
neŭtral/a (2)
Ne partoprenanta, nek volanta partopreni en diskuto, konflikto, milito: neŭtrala regno; (analoge) neŭtrala lando, teritorio; lingvo internacia povas esti kaj estos nur la neŭtrala lingvo (Z). neŭtraleco
Stato de persono, grupo aŭ ŝtato, kiu ne volas partopreni en io, kio bataligas la aliajn: Svislando kaj Aŭstrio alprenis konstantan neŭtralecon; krom plena neŭtraleco en rilato nacia, arta lingvo [...] (Z). neŭtraligi
Fari, ke iu, io estu neŭtrala: neŭtraligi strion de disputata lando; neŭtraligi havenon. neŭtraligo - Ago de tiu, kiu neŭtraligas: la neŭtraligo de la intergentaj rilatoj estas la tuta celo de niaj laboroj (Z).
- [LINGVOSCIENCO] Foresto de kontrasto inter du fonemoj en difinita fonetika ĉirkaŭo.
neŭtralismo
Doktrino, laŭ kiu - regno devas rifuzi aliĝi al ia ajn milita alianco;
- difinita homgrupo, asocio ks ne devas alpreni starpunkton en problemoj sociaj, politikaj ks: for la neŭtralismon! (L).
neŭtralisto
Adepto de neŭtralismo. neŭtralulo
Persono aŭ regno neŭtrala: respekti la rajtojn de la neŭtraluloj.
neŭtrala
REVO: [neŭtrala]
alianco.diskuto.konflikto.milito.ne partoprenanta.paco.
diplomato.
Iel rilatitaj:
diplomatx
militaferx
politikx