nektaro
nektar/o (1)
- [MITOLOGIO] Trinkaĵo de la Olimpaj dioj: Heba primetis al la dioj ambrozion kaj nektaron.
- (f) Delikata, bongustega trinkaĵo: (f) tiu vivo estas vera nektaro.
- [KUIRARTO] Densigita fruktosuko: persika nektaro.
- [BOTANIKO] Dolĉa likvo, sekreciata de nektarujo: abeloj kolektas nektaron por fari mielon. SIN. flormielo.
nektarujo, nektarglando
[BOTANIKO] Organo aŭ malmulte specialiĝinta ĉelgrupo, kiu sekrecias nektaron: floraj, eksterfloraj (foliaj, petiolaj, burĝonaj) nektarujoj. SIN. nektario.
Iel rilatitaj:
abelx
ambrozix