kribri

*kribr/i (tr)

[KEMIO] Apartigi per multatrua instrumento la dikajn erojn de solidaj materioj disde la pli maldikaj aŭ subtilaj eroj: kribri sablon, grenon, farunon; (f) kribri kaj senbalastigi la lingvon.
filtri.
  • kribr (ad)o
    Ago de tiu, kiu kribras.
  • kribraĵo
    Tio, kio estas kribrita: la kribraĵoj de forno.
  • kribrilo
    Multetrua instrumento por kribri: ĉerpi akvon per kribrilo (Z) (vane labori); kiel oni disĵetas per kribrilo (X).
  • molekula kribrilo
    [KEMIO] Organika aŭ neorganika solido, plena de molekulgrandaj truetoj, uzata por sekigi gasojn aŭ por apartigi molekulojn per kromatografio.
  • kribrileto (Z)
    Malgranda kuireja kribrilo, por disigi ekz. la legomojn disde la akvo, en kiu ili bolis k.a.
    trapremilo.

    kribri

    Iel rilatitaj:

    blutx kuirx ĝardenx