kortiko
kortik/o
- [ANATOMIO] [BOTANIKO] (cortex) Supraĵa tavolo de diversaj organoj: la rena kortiko (cortex renalis); kortiko de la talo de likeno.
ŝelo, kortekso, medolo.
- [ANATOMIO] (cortex) (speciale) Supraĵa tavolo de la surrena glando. [VIDU] kortikoterapio, kortikosteroido, kortikosurrena (Vd reno).
- [BOTANIKO] (cortex) (pp vaskulplantoj) La ekstera parto de radiko kaj tigo, konsistanta el nekondukaj histoj, i.a. epidermo, subera parenkimo, kortika parenkimo kaj endodermo.
steleo, endodermo.
kortikotropa
[BIOLOGIO] [MEDICINO] Havanta afinecon al la kortika substanco de la surrena glando (kortikoafina) aŭ stimulanta ĝin (kortikostimula).
Iel rilatitaj:
aldosteronx
cilindrx