kontempli
kontempl/i (tr)
Longe kaj medite rigardi, per la korpaj aŭ la spiritaj okuloj: kontempli la Dian gloron; la kontempla vivo de la budhistaj monaĥoj; kontemplema ordeno (kies anoj dediĉas sin precipe al meditema, ne al socie aktiva vivo). kontemplado
Ago de kontemplanto: profundiĝi en kontempladon; 'la Kontempladoj' estas la ĉefverko de V. Hugo.
ekstazo, vizio, absorbiĝo, koncentriĝi.
Iel rilatitaj:
admirx