kontempli

kontempl/i (tr)

Longe kaj medite rigardi, per la korpaj aŭ la spiritaj okuloj: kontempli la Dian gloron; la kontempla vivo de la budhistaj monaĥoj; kontemplema ordeno (kies anoj dediĉas sin precipe al meditema, ne al socie aktiva vivo).
  • kontemplado
    Ago de kontemplanto: profundiĝi en kontempladon; 'la Kontempladoj' estas la ĉefverko de V. Hugo.
    ekstazo, vizio, absorbiĝo, koncentriĝi.

    Iel rilatitaj:

    admirx