konkordo

konkord/o (3)

Kora aŭ morala plena akordo; harmonie, de sentoj kaj opinioj inter pluraj personoj: en (nia) afero konkordo estas la plej certa garantio de senduba sukceso (Z); laboru ĉiam en ordo kaj konkordo (Z); kie regas konkordo, regas ordo (Z).
konsento, simpatio.
  • konkordi (ntr)
    Esti en konkordo: feliĉa la familio, kies ĉiuj anoj konkordas! .
  • konkordigi
    Meti en konkordon.
    repacigi.
  • malkonkordo
    Manko de akordo inter la sentoj kaj opinioj de pluraj personoj: konkordo malgrandaĵon kreskigas, malkonkordo grandaĵon ruinigas (Z); pli valoras konkorda ovo, ol malkonkorda bovo (Z).
    diskordo.

    konkordo


    Iel rilatitaj:

    amx volx