kolizii
kolizi/i (ntr) (4)
- Renkontiĝi kaj fortege tuŝegi sin reciproke: la eksprestrajno koliziis kun vartrajno; la akvoj kolizias kontraŭ la ŝtonoj, kiuj baras ilian fluadon.
karamboli.
- (f pp cirkonstancoj aŭ sentoj) Neakordiĝi, kontraŭi, konflikti: tia entrepreno kolizius kun la leĝo; la honoro koliziis en li kun la timo (B).
kolizio - Fortega kunpuŝiĝo de du moviĝantaj objektoj: kolizio de aŭtoj, ŝipoj, aviadiloj, trajnaj. [VIDU] kolizifuĝinto, kolizimato.
- (f) Renkonto de kontraŭaj cirkonstancoj, elementoj ktp: kolizio de interesoj, de sentoj; la formoj venas en kolizion unu kun alia (Z); la eterna kaj freneziga kolizio de vortoj kaj formoj (Z) (en projektata L.I.); landoj, en kiuj kolizioj de gentoj estas renkontataj sur ĉiu paŝo (Z).
Iel rilatitaj:
atakx
aŭtomobilx