kitelo
*kitel/o
Vasta manikhava vesto el vulgara ŝtofo, kovranta la korpon de la ŝultroj ĝis la genuoj; longa bluzo: kitelo de murŝmiristo, de viandvendisto, de flegisto; kitelo de mortinto (Z). trudkitelo
Kitelo kun alligeblaj manikoj, uzata por senmovigi mensajn malsanulojn dum krizo. SIN. frenezjako.
Iel rilatitaj:
bluzx
vestx