kadenco
kadenc/o (1)
- [MUZIKO] Sinsekvo de du akordoj, kvazaŭ muzika interpunkcio, kiuj kutime signas la finon de frazo aŭ sekcio: kadenco perfekta (plenfina); kadenco plagala (amena); kadenco dominanta (duonfina); kadenco interrompita (surpriza).
- (f) Ripetado de sonoj aŭ movoj, kiuj sin sekvas regule: la kadenco de paŝoj, de danco, de voĉoj, de versoj.
- Konstanta rapideco, laŭ kiu homo, maŝino aŭ fabriko devas labori por liveri difinitan kvanton da produktaĵoj en difinita tempo; akceli la kadencon de produktado.
kadenca
Montranta kadencon. kadenci (tr)
Meti kadencon en ion.
ritmo, takto.
Iel rilatitaj:
tempx