instanco

instanc/o (2)

  1. Grado de juĝa povo: tribunalo de unua instanco, de apelacia instanco; konduki aferon ĝis la plej alta instanco; lastinstance.
  1. Aŭtoritato posedanta juĝan aŭ decidan povon: la magistrato kaj ĉiuj publikaj instancoj de la urbo akcelas la entreprenon; niaj plej altaj instancoj eble iam decidos alie; la publika opinio estas la lasta instanco en politiko; transigi ideon al la instanco, kiu povas ĝin efektivigi.

instancx


Iel rilatitaj:

aŭtoritatx burox komitatx