iel
*iel
Laŭ ia maniero, en iaj cirkonstancoj, ĝis ia grado: ĉu mi povas iel helpi al vi?; neniu havas la rajton iel tuŝi vian kapon (Z); ĝi sentis sin iel malvigla, io mankis al ĝi (Z); iel malfacile iras la afero ĉe mia diino! (Z); ŝi iel sin savos! (Z); iel aŭ alie ili komprenis unu la alian. iele
Adv. kun la strikta senco 'laŭ ia maniero': iele, iome, duone malbone (Z). iele-trapele
Laŭ tio, kion proponas hazardo: vivi iele-trapele (Z) (de mizero al mizero).
PMEG: [tabelvortojje el]
kiel. La sekreto iel "tralikiĝis". Vivi izole de la mondo, iele trapele (= hazarde, kiel oni estas trapelata).
aspekti.
Iel rilatitaj:
aspektx