idioto
idiot/o
- [MEDICINO] Homo kun inteligento-kvociento malpli alta ol 40 %: idiotoj sukcesas nek parole esprimi sian penson, nek kompreni la penson de aliaj, ĉar ili ne atingas la mensan aĝon de du jaroj.
imbecilo, malfruiĝo 3.
- [KOMUNUZO] Tute ne inteligenta homo: tiuj homoj estis tamen ne idiotoj, kvankam ili nun eble ŝajnas al ni tiaj (Z); trinku etan guton [...] , por ne esti idiot' (S).
malsaĝa, senprudenta.
idiota
Karakterizata de idioteco: - la idiota sklavo de la episkopo (Z);
- idiota manovro, respondo.
idiotaĵo
Ia idiota ago, afero. idioteco - [MEDICINO] Plej alta grado de intelekta malfruiĝo, kaŭzata de cerbaj lezoj aŭ misformiĝoj el hereda aŭ malsana originoj.
- Plena manko de inteligenteco: ĉu ĉi tio estis ia ĉiuhoma epidemia eco? (Z).
idiotigi
Fari iun idioto: konstanta ebrieco idiotigas.
Iel rilatitaj:
absurdx