humo

hum/o (4)

  1. [EKOLOGIO] [GEOLOGIO] Kompleksa miksaĵo de organikaj substancoj, devenantaj el la malkomponiĝo de mortaj, precipe vegetaĵaj organismoj de grundoj: humo troviĝas en la plej supraj tavoloj de grundo kiujn ĝi brunigas aŭ nigrigas; huma horizonto.
  1. [KOMUNUZO] Plej supra, nigra aŭ bruna tavolo de grundo, tre riĉa je humo 1: la rokoj estas kovritaj de humo (Z).
    grundo, mulĉo.
  • humiĝo
    Estiĝo de humo.
  • humino
    [KEMIO] Kompleksa miksaĵo de organikaj substancoj, el kiuj estiĝas humaj acidoj kaj aliaj substancoj de humo.
  • humaj acidoj
    [KEMIO] Organikaj acidoj, ĉefaj konsistaĵoj de humo, devenantaj el la malkomponiĝo de celulozo kaj lignino.
  • folihumo
    Humo el putrintaj folioj, uzata por termiksaĵoj en hortikulturo.

    humo

    Iel rilatitaj:

    agrikulturx kulturx ĝardenx