duno

dun/o

[GEOGRAFIO] [GEOLOGIO] Eola montetforma akumulaĵo de sablo, kelk- ĝis kelkdek-metrojn alta: apudmara, dezerta duno; lunarka, piramida duno; parabola duno (lunarka duno konkava al la ĉefa ventodirekto.
barkano); domo inter la dunoj (Z).
  • dunaro
    Aro de dunoj, ĝenerale diversaspecaj.
  • neĝduno
    Amaso de neĝo, farita de la vento sur malebena grundo.

    dunx

    Iel rilatitaj:

    altx barkanx strandx