dinamiko

dinamik/o (2)

[FIZIKO] Parto de la mekaniko pri la rilatoj inter la fortoj k la movoj, kiujn ili produktas.
statiko.
  • aerodinamiko
    Parto de la mekaniko, rilatanta al la fenomenoj, estigataj de ĉia relativa movo inter iu korpo k la ĉirkaŭanta aero.
  • elektrodinamiko
    Tiu parto de la fiziko, kiu traktas pri la reciproka efiko de elektra k magneta kampoj.
  • kvantumkromodinamiko
    La kampteorio, pritraktanta la fortan nuklean interagon.
  • termodinamiko
    Parto de la fiziko (k fizika kemio), pri la rilatoj inter fenomenoj termikaj k aliecaj (speciale ankaŭ mekanikaj).

    Iel rilatitaj:

    aerodinx aerostatikx aerx