diakono
diakon/o (1)
- [KRISTANISMO] (en la frua eklezio) Disĉiplo, komisiita al helpado de malriĉuloj k malsanuloj: diakonoj devas esti seriozaj, ne tro amantaj vinon, edzoj de po unu edzino (N).
- [KRISTANISMO] (en katolika eklezio) Ricevinto de la baza ordina sakramento, antaŭŝtupo de la sacerdota ordino.
- [KRISTANISMO] (en Protestantaj eklezioj) Oficisto, komisiita pri la neliturgiaj aferoj de la eklezio.
diakoneco
Titolo k funkcio de diakono. diakonino
Ina diakono 1, 3: Febe, kiu estas diakonino en la eklezio de Kenkrea (N). arkidiakono, ĉefdiakono
En Mezepoko, helpanto de episkopo. [VIDU] ĉefvikario, prelato.
Iel rilatitaj:
dalmatikx