zingibro

*zingibr/o

  1. [BOTANIKO] G. (Zingiber el zingibracoj) de plurjaraj, tropikaj herboj kun tubera, artika, aroma rizomo, kun ĉ. 1 m longaj tigoj, kun oblonge lancetformaj, grandaj, ingigaj folioj kaj kun neregulaj floroj unuopaj aŭ en tirso; ĉ. 60 sp-oj el E kaj SE Azio kaj Aŭstralio, i.a. la oficina zingibro (Z. officinale), kultivata por rizomo akragusta kaj stimula, uzata por spicaĵo, kanditaĵo, likvoroj kaj farmaciaĵoj.
  1. [KOMUNUZO] Oficina zingibro, pli speciale ĝia rizomo.
    galango.
  • zingibri (tr)
    Spici per zingibro.

    xxx

    REVO: [xxx]

    Tiu vorto estosposte pritraktita. BV. iom pacienci.

    Iel rilatitaj:

    baklavx spicx