troti

(pp ĉevaloj ks) Iri per regulaj paŝoj, pli rapidaj ol la promena marŝo, alterne levante la diagonalan paron da kruroj kun mallonga intervalo, dum kiu la korpo iel ŝvebas.
ambli, galopi.

(pp homo) Rapide marŝi per mallongaj paŝoj: la aliaj (infanoj) trotis antaŭen (Z); ŝi gaje trotis al la rendevuo; foiraj helpistoj, kiuj kuris post ili, hundosimile trotanten.

troto
Tiu irmaniero.

trotado
Agado de iu, kiu trotas: juĝi ĉevalon laŭ ĝia trotado; doktoro, kiu per sia gravamiena trotado sekvis la komunan kuradon (Z).

trotigi
Fari, ke ĉevalo trotu, precipe por elmeti ĝiajn kvalitojn antaŭ juĝantoj.

trotilo
Skutilo.