tragika

tragik/a (3)

Tragedia (plejofte f): tragika sorto, sceno; li sentis la tutan tragikecon de tiu ŝajne kvieta situacio.
  • tragiko
    [FILOZOFIO] Tio, kio donas al ni doloran konscion pri la limoj de la homa kondiĉo kaj pri la nekapableco de homo akiri feliĉon aŭ saviĝon.


    Esprimoj:

    Kelkaj kunmetaĵoj:


    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:


    Rilatitaj vortoj:


    Iel rilatitaj:

    komikx