taŭzi

taŭz/i (Z) (tr)

  1. Malordigi, tirskuante aŭ ĉifante: matena venteto gaje taŭzis ŝian malpezan robon; taŭzi la harojn al iu; (pf); la taŭzita pajlaĵo de la kabana tegmento.
  1. (f) Malmilde trakti per skuado aŭ tirado: la policanoj iom taŭzis la kaptitan ŝteliston; (f) li alvenis kun mieno taŭzita de teruro.
  • taŭz (ad)o
    Ago de iu, kiu taŭzas.
  • taŭzeti
    Facile, mokete taŭzi.
  • distaŭzi (Z)
    Komplete malordigi per taŭzado.

    Iel rilatitaj:

    ĉifx