tamarindo

[BOTANIKO] (Tamarindus el fabacoj) de nur unu sp. (T. indica), granda arbo kun pare kunmetaj folioj, kun grapoloj el grandaj, flavaj, purpur-nervuraj floroj kaj kun grandaj brunaj guŝoj; eble origina el tropika Afriko, kultivata por guŝa pulpo nigre bruna, tre nutra, sukerhava, laksiga, kiu havas acidetan, refreŝigan guston kaj estas multe manĝata kaj kuirarte uzata en la tropikaj landoj.