tabernaklo

tabernakl/o

  1. [BIBLIO] Speco de transportebla templo, en formo de granda tendo kun subtenanta ĉarpentaĵo: kiam la tabernaklo devos forlasi sian lokon, tiam la Levidoj ĝin levu (X) (malmuntu).
  1. [KRISTANISMO] ŝranketo apud la altaro de katolikaj preĝejoj, en kiu estas konservata la ciborio.

Iel rilatitaj:

altarx preĝx ŝrankx