stirako

stirak/o

[BOTANIKO] G. (Styrax el stirakacoj) de arboj kaj trunkarbustoj kun blankaj, kuniĝ-petalaj kaj -sepalaj floroj, malofte unuopaj, plejofte en apeksaj grapoloj, kaj kun ov- aŭ glob-formaj drupoj; ĉ. 120 sp-oj, plejparte el Azio kaj Ameriko (1 el SE Eŭropo), kelkaj uzataj en farmacio kaj parfumindustrio: benzoa stirako (S. benzoin el Sumatro) kaj Tonkina stirako (S. tonkinense el Laoso), kiuj post incizo en la trunkoselon liveras benzoon; oficina stirako (S. officinalis), el SE Eŭropo, SU Azio kaj Kalifornio, kun bonodora, flaveta rezino (
storako 1).
likvidambaro.

Iel rilatitaj:

benzox