spaliro
*spalir/o
- Vico de fruktarboj, kies branĉoj estas rektlinie, ebene kaj plate alfiksitaj al muro aŭ latkrado.
- Vico de homoj rektlinie starantaj laŭlonge de vojo: soldatoj formis spaliron (B).
spaliri (tr)
Aranĝi (arbojn) spalire.
Iel rilatitaj:
ĝardenx