pranci
pranc/i (ntr)
- (pp ĉevalo) Frapadi la grundon, levante kaj mallevante alterne ĉiun el la antaŭaj piedoj, sed ne antaŭeniĝante.
baŭmi.
- (f) Konduti en aroganta aŭ fiera maniero.
- (f) (pp peniso) Erektiĝi: La Bub' eĉ plie prancis (K).
Iel rilatitaj:
baŭmx
ĉevalx