pranci

pranc/i (ntr)

  1. (pp ĉevalo) Frapadi la grundon, levante kaj mallevante alterne ĉiun el la antaŭaj piedoj, sed ne antaŭeniĝante.
    baŭmi.
  1. (f) Konduti en aroganta aŭ fiera maniero.
  1. (f) (pp peniso) Erektiĝi: La Bub' eĉ plie prancis (K).

pranci


Iel rilatitaj:

baŭmx ĉevalx