pra-
*pra/
I- Pref. , montranta: - La sekvantan, supreniran aŭ malsupreniran gradon de parenceco: praavo (patro de avo); en la tempo de mia praavino (Z); pranepo (filo de nepo); praonklo (patro de onklo); pranevo (filo de nevo).
RIM. Pro la ekzisto de la vortoj 'avo' kaj 'nepo', 'prapatroj' kaj 'prafiloj' akiris la signifon de la plej malproksimaj antaŭuloj aŭ posteuloj. - Grandan primitivecon, longan antaŭtempecon: praarbaro, prahistorio, prahomo, pratempo, pratipo ktp.
- Originecon: praloĝanto, prareligio, praslava lingvo, pradosierujo.
apriora.
II- Samsignifa memstare uzata morfemo: praa
Primitiva, antaŭhistoria. praulo
Malproksima antaŭulo.
Iel rilatitaj: