pluki

pluk/i (tr)


Kapti inter la fingroj, kaj aparte:
  1. Rikolti floron, frukton, ŝirante ĝin tiamaniere de la branĉo.
  1. Depreni, delevi malgrandan objekton: li plukis fadeneton de sia maniko; pluki falintan moneron.
  1. = pinĉi 3, plektri.
  • plukado
    Ago de tiu, kiu plukas: la civilizo de la plukado antaŭiris al tiu de la plugado.
  • pripluki
    Eltiri per ruzo aŭ trompo monon de iu: li priplukis sian onklon.
  • pikpluki (tr)
    Pluki per rapidaj, sinsekvaj pikoj, kiel kokinoj, kolomboj.

    pluki

    Iel rilatitaj:

    citrx forprenx ĝardenx