pistacio

pistaci/o

[BOTANIKO] G. (Pistacia el anakardiacoj) de dioikaj, rezinoriĉaj trunkarbustoj kaj arboj kun plume kunmetaj, ledecaj folioj kaj kun tre malgrandaj floroj en akselaj grapoloj aŭ panikloj; ĉ. 9 sp-oj el la Mediteranea regiono, Azio kaj N kaj C Ameriko, pluraj kultivataj por ornamo, farmacio aŭ nutraĵo, i.a. lentisko, terebinto kaj la jenaj:
  • Atlasa pistacio
    (P. atlantica), el Makaronezio, N Afriko kaj U Azio, arbo kun neparaj folieroj, uzata i.a. en meblofarado.
  • ĉinia pistacio
    (P. chinensis), hejma de Afganio ĝis ĉinio, arbo kun paraj folieroj, pororname kultivata.
  • vera pistacio
    (P. vera), malgranda falfolia arbo kun nur 3-5-folieraj folioj kaj kun fruktoj (sekaj drupoj) enhavantaj manĝeblajn semojn po unu (
    pistako); hejma de Irano ĝis C Azio, kultivata en la varmaj regionoj (eĉ de Usono) por produktado de pistako. SIN. pistakarbo.

    Iel rilatitaj:

    meblx