pilgrimi
pilgrim/i (ntr) (1)
- Vojaĝi kun religia celo al sankta loko: Paŭlo la sesa estis la unua papo, kiu pilgrimis al Jerusalemo.
- (f) Vojaĝi, por respektoplene viziti arkitekturajn ĉefverkojn: kiel ni en nia tempo pilgrimas, al la ruiniĝantaj belegaĵoj de la suda Azio (Z).
pilgrim (ad)o
Tia vojaĝo: vi povos ankoraŭ fari pilgrimadon al lia monumento (Z). pilgrimanto, pilgrimulo
Homo, kiu pilgrimas la mezepokaj pilgrimantoj portis konkojn sur sia mantelo; preni la bastonon de la pilgrimulo.
Iel rilatitaj:
preĝx