ozono
ozon/o (2)
[KEMIO] Triatoma molekulo de oksigeno, O3, kaj gaso konsistanta el tiu molekulo: ozono estas tre reakciema kaj malstabila; ozono estas uzata por i.a. sterilizi akvon. [VIDU] ozonterapio. stratosfera ozono
[EKOLOGIO] Ozono ĉeesta en la meza kaj alta stratosfero (20-40 km altitude), kie ĝi konsistigas la ozontavolon. troposfera ozono
[EKOLOGIO] Ozono ĉeesta en la malaltaj tavoloj de la troposfero, ĝis apud la grundo: troposfera ozono devenas el atmosfera poluado kaj estas toksa al plantoj kaj animaloj. ozonigi
Transformi oksigenon en ozonon. ozon (iz)i
Provizi per ozono: ozonizita akvo; blankigi per ozonizado. ozon (iz)ilo
Aparato por ozonizi. ozonometro
Aparato, por mezuri la kvanton de ozono en la atmosfero aŭ en gaso. ozontavolo
[EKOLOGIO] Stratosfera tavolo relative riĉa je ozono, kiu sorbas la kurtondajn ultraviolajn radiojn damaĝajn al la vivuloj: ozontavola truo (loka manko de ozono en la ozontavolo).
Iel rilatitaj:
ekologix