orakolo

*orakol/o

1. [RELIGIO] Respondo, plejofte dusenca aŭ neklara, kiun, en la nomo de sia diaĵo, la pastroj faris al tiuj, kiuj venis ĝin konsulti: la orakolo de Apolono en Delfo; la orakoloj de Jesaja.

2. (f) Persono, kies paroloj aŭ konsiloj estas rigardataj kiel neerarivaj: Marta rigardis la parolantan virinon kiel orakolon (Z); la guvernisto Panglos estis la hejma orakolo.