manioko

maniok/o

[BOTANIKO] Sp. de manihoto (Manihot esculenta) origine el Brazilo kaj Antiloj, tufarbustoj kun grandaj karnecaj, manĝeblaj tuberoj, similaj al tiuj de dalio, el kiuj oni produktas maniokamelon kaj tapiokon; du ĉefaj kf-oj:
  • dolĉa manioko
    kun tuberoj sen cianida acido, malpli grandaj ol tiuj de la amara manioko;
  • amara manioko
    1. -3 m alta, kun grandaj tuberoj venenaj pro enhavo de cianida acido facile forigebla per akvo aŭ varmo; vaste kultivata en la tropikaj landoj.

    Iel rilatitaj: