laiko
laik/o (3)
- Homo, kiu ne apartenas al pastraro aŭ monaĥaro.
kleriko, profano.
- (f) Homo, ne havanta apartan kompetentecon; nefakulo, nespecialisto: laiko en lingvistiko.
diletanto.
laika - Havanta karakteron de laiko 1: laika instruisto; laika frato, fratino (helpant(in)o de monaĥ(in)ejo); (pli precize, pp ŝtataj institucioj, opinioj pri la publika vivo ks) neŭtrala pri religio, sendependa de iu ajn religia instanco, rifuzanta klerikalajn influojn: laika lernejo; laikaj asocioj.
- Karakterizanta laikon 2: tute laika atako de la problemo.
laikeco
Karaktero de io laika 1: la laikeco de la instrusistemo; la laikeco de la franca ŝtato.
Iel rilatitaj:
civilx