konjugacii

*konjugaci/i (tr)

[LINGVOSCIENCO] Laŭvice elciti ĉiujn formojn de verbo, je ĉiuj personoj, tensoj kaj modoj.
  • konjugacio
    1. Sistemo de la diversaj verbaj formoj, per kiu iu lingvo esprimas la kategoriojn de voĉo, modo, tenso, persono kc; (evi) analoge en E. la finaĵsistemo as, is, os, u, us.
      deklinacio, fleksio.
    1. Interne de unu tia sistemo, ĉiu el la diversaj serioj, kiujn ekskluzive allasas unu aŭ alia el la klasoj de verboj: en L. estas kvin konjugacioj.
      aspekto, modo, modalo, tenso, voĉo.

    Iel rilatitaj: