kloro
klor/o (4)
- [KEMIO] Elemento, Cl, atomnumero 17, atommaso 35,45, halogeno.
- [KEMIO] Nemetalo, verdete flava gaso, Cl2, kun forta sufoka odoro, uzata por blankigo, seninfektigo ktp: kloraj kombinaĵoj. [VIDU] fluorkarbono, klorokalko.
klorato
Salo de klorata acido, HClO3: klorplatenato (salo de klorplatenata acido, H2PtCl6). kloremio
[MEDICINO] ĉeesto aŭ kvanto de kloro en la sango. klorido
Salo de klorida acido (SIN. klorhidra acido), HCl. hidrogena klorido
Gaso HCl. kloridemio
[MEDICINO] ĉeesto aŭ kvanto de kloridoj en la sango. klorito
Salo de klorita acido, HClO2. diklorido, triklorido
Kombinaĵo, konsistanta el du, tri atomoj de kloro kaj unu atomo de metalo: hidrarga diklorido, HgCl2. hiper-, hipo-kloridemio
Troo, resp. nesufiĉo de kloridoj en la sango. hiper-, hipo-klorhidreco
[MEDICINO] Troo, resp. nesufiĉo de klorhidrata acido, aparte en la stomaka suko. hipoklorito
Salo de hipoklorita acido HClO. kontraŭkloraĵo
Substanco, kiu forigas kloron, pro kemia reakcio, ekz. sulfitoj. perklorato
Salo de perklorata acido, HClO4. senkloridiĝo
Perdo de la kloridoj de la organismo, ekz. en okazo de abundaj vomoj aŭ diareoj.
Iel rilatitaj:
amonix