kastaneo
kastane/o
[BOTANIKO] G. (Castanea el fagacoj) de arboj kaj trunkarbustoj kun defalemaj, dentaj folioj, kun virseksaj floroj en longaj, staraj amentoj, kaj kun inseksaj floroj ĝenerale 3-ope ĉirkaŭitaj de involukro, kiu-post fekundiĝo de la floro-iĝas ledeca, multadorna, globa fruktujo malfermiĝanta per kvar valvoj kaj enhavanta tri akenojn (kaŝtanojn); 10 sp-oj el la mezvarmaj partoj de la N hemisfero, kelkaj kultivataj por fruktoj manĝataj kuiritaj aŭ por ligno uzata i.a. en lignaĵarto. SIN. kaŝtanarbo. kultivita kastaneo, ordinara kastaneo
Sp. (C. sativakastane SIN. C. vulgaris), indiĝena en la Mediteranea regiono, kultivata en la tuta N hemisfero por bongustaj kaŝtanoj.
marono. Amerika kastaneo
Sp. (C. dentatakastane SIN. C. americana), el E Usono, kun dolĉaj kaŝtanoj. ĉinia kastaneo, moldorna kastaneo
Sp. (C. mollissima), el ĉinio, kun taninoriĉaj kaŝtanoj. Japania kastaneo
Sp. (C. crenatakastane SIN. C. japonica), el Japanio, ĉinio kaj Koreio. Virginia kastaneo
Sp. (C. pumila), el E de N Ameriko, kun tre bongustaj kaŝtanoj.
Iel rilatitaj: