indulgenco

indulgenc/o (Z)

[KRISTANISMO] Liberigo je neeternaj punoj, merititaj pro pekoj jam pardonitaj surtere, donata de la Eklezio laŭ difinitaj kondiĉoj (preĝo, fasto, almozo ks): gajni indulgencojn; la skandalo de la vendataj indulgencoj indignigis Luteron.
merito 2.

Iel rilatitaj:

preĝx