ilumini

*ilumin/i (tr)

  1. Ornami per lumiloj ordinare simetrie dismetitaj, okaze de festo, de soleno ktp: ilumini avenuon, parkon; vespere la tuta urbo estis iluminita (Z).
  1. [BELARTOJ] Ornami per oraj, arĝentaj kaj brilkoloraj farboj: iluminita manuskripto.
  1. [RELIGIO] Doni eksterordinaran spiritan aŭ intelektan lumon, klarvidecon, intuicion ks: tiu naturleĝo [...] Solonon iluminis; la iluminitoj (nomo de diversaj sektoj de viziuloj).
  • iluminado
    Ago de iluminanto: iluminado de stratoj, de la inicialoj de preĝvolumo; donu al ni la iluminadon (Z).
  • iluminaĵo
    Tio, per kio oni iluminas: aranĝi iluminaĵojn en la aleoj.
    artfajraĵo, lampiono, lanterno.
  • iluminiĝi
    1. Iĝi iluminita 1.
    1. [BUDHISMO] Atingi la klaran komprenon pri la origino de la sufero kaj pri la vojo al budheco.
  • iluminismo
    Mistika doktrino, laŭ kiu la adeptoj ricevas de Dio specialan iluminadon.
  • iluministo
    Tiu, kiu profesie iluminas 1 kaj 2.

    Iel rilatitaj:

    preĝx